Maar bovenal baarde Borrebach
opzien met zijn pornografische strip Het
meisjesinternaat (1987) en zijn voorliefde voor het masochisme en de
sexfeestjes die hij organiseerde in zijn Haagse fotostudio.
In 1975 geeft Borrebach in het
radioprogramma Nova Zembla een inkijkje in zijn leven. Daarin omschrijft hij
zichzelf als wegbereider van de groepsex. Zijn hele huis was erop gericht om
die groepsex spontaan te laten ontstaan. Speciaal voor deze partijtjes was in
de kelder van het huis een grote zaal ingericht, voorzien van alle gemakken. De
zaal werd belicht door twee schijnwerpers van 5000 Watt per stuk. Borrebach: “We
maken het er altijd lekker warm en zorgen voor alle comfort. Deze bijeenkomsten
zijn altijd erg plezierig. Het naar elkaar kijken wekt gevoelens op. We
hebben wel avonden gehad dat iedereen er dol van werd.”
 |
Scheveningseweg 80-82, Den Haag,
Studio Hans Borrebach (foto Jaap
Rijkenberg, 1971)
|
In zijn gesprek met de VPRO komt
Borrebach met een anekdote aanzetten uit het verleden. Borrebach: “Het is een oud
verhaal van nog voor de oorlog. Er was een heel bekende man in Den Haag die een
heel groot huis had waar hij party’s organiseerde. Om het exclusief te houden hield
hij soms wel eens masturbatieparty’s. Aan het begin van de avond werden dan eerst
wat borrels gedronken. Ook liep er een knecht rond, gekleed in livrei. Door het
hele huis hingen prachtige donkerblauwe velours gordijnen. Wanneer de heren op
een zeker moment tegen het gordijn hadden gespetterd dan kwam de knecht en
blies wat zilverpoeder op dat natte spul. Dat hele gordijn zat tot een meter
hoog vol met zilveren sterretjes. Dat was de trots van de heer des huizes!”
Ook tijdens de feestjes bij
Borrebach thuis bediende een knecht de gasten. Tijdens die feestjes zat
iedereen naakt aan het diner met prachtige kandelaars op tafel. Alleen de
knecht was aangekleed en droeg een stijlvolle livrei. Dat riep spannende
gevoelens op bij de gasten aan tafel, aldus Borrebach.
Borrebach: “De eerste party die ik
heb meegemaakt was nog voor de oorlog, bij een vriend ergens in Wassenaar. Het
was een party met schattige aardige vrouwtjes. Het feest begon half aangekleed
waarbij de prachtige mooie borstjes van de vrouwtjes boven de tafel uitkwamen.
Op een gegeven moment komt de gastheer in kamerjas op. Aan het hoofd van de
tafel slaat hij plots zijn kamerjas open en slaat met zijn harde lul op tafel
en zegt: ‘Dames en heren, eet u smakelijk!’ ”
 |
Hans Borrebach jaren 60 (foto Vrij
Nederland)
|
Ook smakelijk vertelt Borrebach over het huwelijk van een vriend dat werd voltrokken bij hem thuis. Deze vriend was sterk sadistisch aangelegd en trok vrouwen aan
die masochistisch neigingen hadden. Hij besloot te trouwen, in de zaal van
Borrebach. De zaal was gevuld met vrienden en onder begeleiding van de
huwelijksmars kwam het stel op in bruidstoilet, met het gezicht naar de zaal.
Borrebach: “Het zag er keurig uit. Werkelijk waar. Het huwelijk werd ingezegend
door een non, althans door een van de vrouwen die nonnenkleren had aangetrokken.
Na voltrekking van het protocol en uitwisseling van de ringen draaide het
koppel zich om met de rug naar de zaal. De bruid bleek van achter helemaal
opengesneden, naakt dus. Toen werd ze
vastgebonden en verschrikkelijk fors met de zweep behandeld. De zaal schrok er
zelfs van. Je moet de zweep vakkundig kunnen hanteren. Als je eerst striemen
van links naar rechts hebt geslagen moet je daarna kruislings daarop slaan
anders springt de huid open. Enfin, die vrouw schreeuwde uit. Mensen die hierin
op kunnen gaan klinkt dat geschreeuw als muziek in de oren.”
Naast het leven van de zwoele
soirees was Borrebach toch vooral een knap illustrator, een begenadigd
fotograaf en schrijver van diverse meisjesboeken en instructieve fotoboeken
(onder eigen naam en pseudoniemen Carl Bondam, Han Herckenrath en Henro de
Montigny).
 |
Mondain Den Haag nummer 1
(1926), cover door Hans Borrebach
|
Meer covers en omslagen van
Borrebach vind je hier.
 |
Het meisjesinternaat (1987) |
 |
| Affiche ontworpen door Borrebach (1987) |
