De
Duitse officier van justitie Andreas Brendel is betrokken in een race tegen de klok
om genoeg bewijs te verzamelen voor de aanklacht tegen voormalige SS’ers die verantwoordelijk
zijn voor het gruwelijke bloedbad in het Franse dorp Oradour-sur-Glane tijdens
de Tweede Wereldoorlog. Het aantonen van één uitspraak van wijlen junior SS
officier Heinz Barth kan genoeg zijn zo weet het Duitse blad Der Spiegel te
melden.
De feiten van het bloedbad van
Oradour-sur-Glane zijn onomstreden. 10 juni 1944, 2 uur ’s middags, stormden SS-troepen
het Franse dorpje binnen en dreven de bevolking op het centrale plein bij
elkaar. Diegenen die oud of minder valide waren werden doodgeschoten in hun
huizen. De mannen werden vervolgens gescheiden van de vrouwen en kinderen,
welke laatsten in de dorpskerk werden gedreven waarna Duitse troepen de kerk
bestookten met handgranaten en doorzeefden met machinegeweren. Zij die niet
direct werden gedood stierven in de daaropvolgende brand. De mannen werden tegelijkertijd in schuren
gedreven, vervolgens beschoten waarna de schuren in brand werden gestoken. In
totaal verloren 642 mensen het leven, waarvan 240 vrouwen en 213 kinderen.
SS officier Heinz Barth maakte deel uit van
het bataljon dat het bloedbad aanrichtte en zou later bekend worden onder de naam "de moordenaar van
Oradour-sur-Glane". Een
paar uur voor het bloedbad zou Barth tegen de manschappen hebben gezegd: 'Heute
muß Blut fließen!'. Wanneer officier van justitie Brendel deze uitspraak van
Barth hard kan maken dan zou dat aantonen dat de leden van de eenheid wisten wat
er zou gaan gebeuren die bewuste dag. Door het openen van nieuwe archieven en via
nieuwe bronnen is Brendel nu zes nog levende verdachten op het spoor die deel
uitmaakten van het bataljon dat de moordpartij voor zijn rekening heeft genomen.
De drie verdachten die nog fit genoeg zijn om terecht te staan zijn volgens
Brendel allemaal achterin de tachtig.
Heinz Barth werd op 12 februari 1953 in
Bordeaux bij verstek ter dood veroordeeld. Pas op 14 juni 1981 werd hij in de
DDR opgepakt en op 7 juni 1983 door het Stadtgericht Berlin (de rechtbank van
Berlijn) tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Hij werd echter in
september 1997 vanwege gezondheidsredenen vrijgelaten: hij had diabetes en een
hoge bloeddruk. Halverwege 2000 vocht hij met succes als
"oorlogsslachtoffer" zijn arbeidsongeschiktheidsuitkering voor het
Landessozialgericht in Potsdam aan: hij had namelijk tijdens de Tweede
Wereldoorlog bij gevechten een been verloren.
Historici vermoeden dat het bloedbad in
Oradour een wraakactie was. De dag voor het bloedbad werd Obersturmbannführer Helmut
Kämpfe gevangen genomen door lokale partizanen en later gedood. Barth's
bloeddorst lijkt in overeenstemming met de wijdverspreide nazi-praktijk om wraak te nemen op de lokale bevolking na een aanslag door partizanen.
De grasvlakten rond Oradour zijn in de zomer
gezegend met boterbloemen, madeliefjes en kwetterende vogels. Maar in de ruïne
met zijn zwijgende kerkklokken houdt zelfs de natuur zijn adem in. De ruïnes
van Oradour zijn nu een monument.
