Oud worden in Rusland is geen sinecure. Van een pensioen van gemiddeld 150 tot 250 euro per maand valt niet rond te komen. Spaartegoeden zijn tijdens de economische crisis van 1991, die gepaard ging met de val van de Sovjet-Unie, grotendeels verdwenen. Als er nog iets van die spaarcenten over was, dan is dit opgedroogd tijdens de Roebel-crisis in 1998. Bovendien had de huidige generatie ‘oudjes’ zich ingesteld op een staatspensioen op Sovjet-leest geschoeid. Op de nieuwe harde economische werkelijkheid hebben zij zich niet kunnen instellen.
Daarom tref je in Rusland een grote klasse ‘werkende bejaarden’. Zo zijn veel ouderen actief als trambestuurder, als bewaker van metro-roltrappen en als zittende suppoost in musea.
Wie wel eens in Rusland een museum heeft bezocht kan het niet zijn ontgaan dat iedere expositiezaal van een museum wordt bevolkt door een oudere dame. Vaak ziet zij met trots toe op de stukken die onder haar toezicht vallen. Deze ‘dienstdoende dames’ (djezjoernaja’s in het Russisch) zijn vaak in voor een praatje, wat niet zelden het bezoek aan een museum een bijzondere wending kan geven door smakelijke anekdotes. Dikwijls aarzel ik om een zaal die me niet kan boeien snel af te werken. Dat voelt disrespectvol naar de dienstdoende dame. Met het gevolg dat ik dus soms een minuut een opgezette eekhoorn recht in de ogen kijk (en dan is een minuut lang).
De Amerikaanse fotografe Andy Freeberg heeft de bejaarde Russische
museumsuppoosten gefotografeerd. Een voor zichzelf sprekend portret van
Ruslands werkende ouderen.
Tweeten
 |
| Foto: Andy Freeberg |
