zaterdag 31 maart 2012
De schoonheid, ironie en de zelfkant van de porno-industrie in de jaren 80
De Amerikaanse kunstfotografe Barbara
Nitke werkte vanaf 1982 gedurende twaalf jaar als fotografe op de sets van
pornofilms. Het was een periode waarin de porno doorbrak en van een verborgen
schunnige industrie tot een alomtegenwoordige business werd. De foto’s van
Nitke laten naar eigen zeggen de tegenstellingen zien die inherent zijn aan de
pornowereld: grote schoonheid, gekleurd door verdriet, afgewisseld met
surrealistische gekkigheid.
Tweeten
Nitke: ‘Ik hield van die ironische
momenten wanneer bijvoorbeeld midden in een orgie de scène moest worden stop
gezet om een nieuwe film in de camera te zetten. Iedereen gaapte of keek op
zijn horloge en hoopte dat deze keer wel iets fatsoenlijks voor de lunch was
geregeld.’
Nitke wil een selectie van
zeventig foto’s uitbrengen in een fotoboek onder de titel American Ecstasy. Via het financieringsplatform voor creatieve
projecten, kickstarter.com, lukte het Nitke recentelijk om de benodigde 25 duizend
dollar te verzamelen voor het opmaken, drukken en distribueren van haar boek. Het
boek zal oktober 2012 uitkomen.
Met American Ecstasy brengt Nitke een ontroerend eerbetoon aan de
opkomst van een controversiële sector die tegenwoordig in de greep is van maakbaarheid
en geld en helaas steeds vaker doelwit is van uitbuiting en schandalen.
![]() |
Ron Jeremy in actie |
Tweeten
maandag 19 maart 2012
Olga Preobrajenska ontroert Bibeb
Bibeb, pseudoniem van
Elisabeth Maria Lampe-Soutberg (1914-2010), was een zeer gewaardeerd
interviewerster die voor opinietijdschrift Vrij Nederland intieme en beeldende
interviews maakte met vele groten der aarde. In haar gebundelde interviews
‘Bibeb in Parijs’ spreekt Bibeb onder andere met niemand minder dan Brigitte
Bardot, Juliette Gréco, Simone Signoret en komt ze tot een ontroerend treffen
met Olga Preobrajenska (1871-1962).
Preobrajenska was een
beroemd ballerina van het Russisch keizerlijk ballet, dat tegenwoordig beter bekend
is als het Mariinksi ballet (of onder de Sovjetnaam ‘Kirov ballet’). Na haar carrière
als ballerina legde Preobrajenska haar volledige ziel en zaligheid in het
opleiden van nieuwe generaties ballerina’s als balletlerares in Parijs. Velen
van haar pupillen groeiden uit tot sterren, waaronder de vertederende prima ‘baby’
ballerina Irina Baronova die vele harten wist te stelen als danseres bij het
fameuze balletgezelschap Ballet Russes de Monte Carlo.
Wanneer Bibeb in 1958 Preobrajenska
opzoekt in Parijs, geeft de 88-jarige Olga nog vier uur per dag dansles bij Studio
Wacker, destijds het Mekka voor dansprofessionals. Bibeb beschrijft minutieus,
met groot gevoel voor emotie en dramatiek, de ogenschijnlijk ietwat nukkige
hoogbejaarde vakvrouw wier souplesse en hartstocht met het verstrijken der
jaren er niet minder op zijn geworden. Bibeb slaagt er niet in Preobrajenska
echt te spreken te krijgen: het blijft bij een kopje koffie waarbij Olga zwijgend
de aanwezigheid van Bibeb aanvaardt. Wanneer Bibeb het heilloze van deze
situatie inziet en besluit te vertrekken, knikt Olga warm en beminnend. Het is
maar goed dat Olga, ‘de vrouw met de twintig kanaries’, heeft gezwegen: het
portret van Bibeb is er beeldschoon van geworden, getuige bijvoorbeeld het
volgende citaat waarin jong en oud versmelten tegen een achtergrond van krakend
parket en een ontstemde piano.
“Ze draait zich om en danst de passen voor in de richting van de
spiegel. Het kleintje, die met de vlechten en de paardestaart, de blonde en de
grote volgen.
Dit is iets wat ik niet meer vergeet. Dit heeft het fantastische
en gruwelijke van het leven. De kleine vrouw met de gedeukte rug en borst, aan
het hoofd van deze jonge gratiën dansend naar de vette verduimelde spiegel,
begeleid door de versleten piano.”
Foto: Ed van der Elsken - Preobrajenska met een leerling |
woensdag 14 maart 2012
Intiem onderonsje in de Rusissche Doema
![]() |
© Vladimir Fedorenko / RIA Novosti
|
donderdag 8 maart 2012
De Russische inzending voor het Eurovisiesongfestival 2012 is bekend….en dat valt niet mee.
De inzending
bestaat uit zes oma’s uit het dorpje Buranovskiye, gelegen in de autonome
republiek Oedmoertië in de Russische Federatie. De oudjes verklaren in een
interview met de Russische nieuwssite Vesti dat zij maar een doel met hun
optredens voor ogen hebben: het inzamelen van geld voor de bouw van een kerk in
hun dorpje. Eurovision 2012 belooft weer veel spektakel te brengen.
Tweeten
Tweeten
Locatie:
P322, Udmurt Republic, Rusland
zondag 4 maart 2012
Hoe één leider een schijnoppositie vermorzelt
Het is half twee ’s nachts,
Moskou, plaatselijke tijd. Poetin behaalt een enorme overwinning onder toeziend
oog van honderden webcams en een argwanend Westen.Poetin laat de communist Zjoeganov zoals verwacht op grote afstand. Het blijft een vreemd plaatje voor
Nederlandse begrippen: hoe één leider een schijnoppositie vermorzelt.
![]() |
Still van staatszender 'Rusland24' |
Tweeten
maandag 20 februari 2012
Zinderende architectuur: fictions
De Belgische kunstenaar Philip Dujardin fotografeert gebouwen en
construeert uit die werkelijkheid nieuwe fictieve bouwwerken. Dujardin presenteert deze reeks creaturen onder de noemer fictions.
Tweeten
zondag 12 februari 2012
Instituut voor robotica en cybernetica in Leningrad en in St. Petersburg
In een prachtige Taschen-uitgave
verzamelde fotograaf Frédéric Chaubin de veelal betonnen en overdonderende
wereld van de Sovjet-architectuur (CCCP,
Cosmic Communist Constructions
Photographed). Met zijn verzameling toont Chaubin aan dat deze ‘landschappelijke
monsters’ met hun vaak zware maar ook baanbrekende ontwerpen, kunnen ontroeren.
Het zijn de onuitwisbare, vaak mistroostige, sedimenten van een tijd die niet
meer is.
Eén van die bouwwerken is het
Instituut voor robotica en cybernetica in St. Petersburg. Chaubin fotografeerde
dit opzienbarende bouwwerk in 1987, nog voor de val van de Sovjet-Unie. Wanneer ik op bezoek ben bij mijn Petersburgse vriendin, dan tast ik regelmatig de horizon af
vanaf het balkon op de 23e verdieping van een flat in een buitenwijk
van de stad. Telkens valt mijn oog op de puntige toren van het instituut voor
cybernetica. Na het zien van Chaubin’s foto moest ik poolshoogte nemen, alleen
dan niet in het Leningrad van toen, maar in het St. Petersburg van nu.
Het
gebouw heeft een holle structuur en wordt gebruikt om de weerstand van vallende
objecten te testen. Een mobiel plateau doet dienst als accelerator (F. Chaubin).
![]() |
De foto van Chaubin, 1987, Leningrad
|
![]() |
Foto van Plenzdorf, 2012, St. Petersburg
|
![]() |
Foto van Plenzdorf, 2012, St. Petersburg |
![]() |
Foto van de website van het instituut. |
![]() |
Fotoboek CCCP, Cosmic Communist
Constructions Photographed -
Frédéric Chaubin
(Taschen)
|
maandag 6 februari 2012
maandag 30 januari 2012
Hete carwash op Russiche streak-zender 'Peper'
![]() |
Logo van tv-kanaal ‘Peper’
|
Met schuddende billen, natte
truitjes en naaldhaken gaan krolse dames met doorsopte sponzen sportauto’s te lijf.
De mannelijke eigenaar van de auto beziet deze schoonmaakbeurt zichtbaar
bewogen vanachter het stuur. Het concept van Hete Carwash in een notendop.
Het programma ging 31 december jl.
van start en wordt gepresenteerd door de in Rusland bekende rapper Bogdan
Titomir. Op een Segway snelt hij door de studio waarbij hij niet veel verder
komt dan kreten als ‘oei joei joei’, ‘ahaaah’ en ‘garjatsji popki!’ (vert. hete konten). Zodra de sportwagens weer
glanzen van genot kan de Russische kijker weer zonder zorgen naar bed. En, morgen
zijn er natuurlijk weer nieuwe vieze auto’s die vragen om gewassen te worden. Laat dat
maar aan Titomir en consorten over.
Hete
Carwash, een van de vele voorbeelden van de versnelde vererotisering
in Rusland.
Lees ook over de Oekraïense Coolbaba!
Lees ook over de Oekraïense Coolbaba!
![]() |
Presentator van Hete Carwash, Bogdan
Titomir.
|
Abonneren op:
Posts (Atom)