Zodra de vrouwen zich weer wagen aan blote benen wordt het biologisch rollenpatroon van ‘de man jaagt en de vrouw verleidt ‘ nieuw leven ingeblazen, overeenkomstig de aloude wetten van de reproductie. Sinds Martin Bril de eerst voelbare lentedag bestempelde tot ‘rokjesdag’ is het aanbreken van de lente verworden tot een jaarlijkse smakelijkheid waar de media de nieuwsconsument op trakteert.
Hoewel het fenomeen ‘rokjesdag’ ook bij mij een vreugdesnaar weet te raken is het aanbreken van de lente in Nederland toch een relatief lauw feestje. Wij hebben immers niet veel te duchten van die winter. Hoe anders is dit voor de Russen. En dan specifiek de Russen uit Jakoetsk, op ruim 6 duizend kilometer ten oosten van Moskou, de grootste stad ter wereld gebouwd op permafrost. De winter duurt er gemiddeld negen maanden. Min veertig is een normale temperatuur voor de Jakoeten. Op een strenge winterdag kan het kwik ook makkelijk tot min zestig zakken. De zomers zijn kort en warm. Temperaturen boven de dertig graden zijn geen uitzondering. De lente is daardoor voor de Jakoeten heel kort en heftig. De lange winters daarentegen met hun korte dagen en extreme koude doen een zwaar beroep op de geestelijke veerkracht van de Jakoeten. De verleiding om stevig naar de alcohol te grijpen is groot.
Veel oude gebouwen zakken door de warmte die ze uitstralen langzaam weg in de permanent bevroren grond. Het geeft de stad een weerloos aanzicht. Het aanbreken van de lente is bij dit decor en deze temperaturen een waarlijk betekenisvolle overgang. De dubbele raampanelen worden voor het eerst sinds lange tijd geopend. Krakend scharnieren de woontorens al hun poriën open. De opgespaarde weeë mensenlucht van de ellenlange winter ontsnapt en een frisse lentewind doorbriest de huizen. Er wordt openlijk gelachen en geflirt in de parken. De collectieve opluchting en vreugde bij het aanbreken van de lente is overal voelbaar. Bouwvakkers repareren de winterschade aan wegen en gevels. De vrouwen lopen op pumps en dragen ultrakorte rokjes. De haren witblond geperoxideerd, de buste opgesnoerd en de nagels gedecoreerd. Dit baltsgedrag wordt zorgvuldig voorbereid. De tijd van relatieve ontspanning, warmte en vermaak is immers slechts van korte duur. Voor je het weet is het september, wanneer het kwik alweer beneden de min tien kan zakken. De beleving van de komst van de lente is daarom verschrikkelijk intens. De natuurlijke warmte omhelst de inwoners van Jakoetsk. Ieder jaar is de komst van de lente weer een godswonder waarvoor de iconen in de sterk opkomende Orthodoxe kerk uitvoerig worden bedankt en geprezen.
Als ik in Nederland naar de rosé-drinkende terrassen kijk dan denk ik graag even aan Jakoetsk, waar ze zich over pak ‘m beet twee maanden overleveren aan de lente, maar dan uit overlevingsdrift. En dat is, met respect voor Brils ‘rokjesdag’, van een heel andere orde.
 |
| 'De lente in Jakoetsk', althans, volgens portal jakutsk.info |
